donderdag 17 september 2009
Woensdag 16 en donderdag 17 september
De laatste twee werkdagen van deze week in Drvar zijn al weer aangebroken. Woensdagmorgen weer een reguliere ochtendbriefing gehad en rond 09.00 uur weer klaar voor vertrek richting Glamoc. Deze ochtend hoopten we een meeting te hebben over de algemene situatie van één van de schietverenigingen in Glamoc. Volgens onze gegevens zou de eigenaar van het hotel in Glamoc ook de secretaris zijn van schietvereniging Tetrijeb (vogel in de regio van Glamoc). Tijdens de rit over Bull, die overigens al weer aardig wat gaten en kuilen begint te krijgen, zijn er geen spannende dingen voor gevallen en we zaten dan ook op tijd aan de koffie in het hotel. We hadden de eigenaar gebeld tijdens de rit, zodat we zeker wisten dat hij ook daadwerkelijk aanwezig zou zijn. Het wil namelijk nog wel eens voorkomen dat hij ergens in het land rondzwerft voor zaken. Bij binnenkomst in het hotel zat hij nog rustig aan het ontbijt en zou een paar minuten later bij aanschuiven voor het gesprek. Al snel bleek dat hij gewoon een lid was van de schietvereniging en niets van doen had met bestuurlijke taken. Toch kon hij ons het een en ander vertellen over de schietvereniging en daar konden we dan wel weer verder mee. Hij vertelde ons ook wie de voorzitter was en deze werd gelijk gebeld om te zien of hij tijd had voor de aanvullende gegevens. De voorzitter gaf aan dat wij hem konden bezoeken op zijn werklocatie. Na een korte uitleg van de route zijn we op pad gegaan richting de voorzitter. Die bleek later als een soort van bewaker te werken op een locatie waar een aantal bunkers staan. Deze bunkers worden blijkbaar door de gemeente gehuurd en worden 24 uur per dag bewaakt. De man was al aardig op leeftijd en kon ons de hele historie vertellen over de schietvereniging. Aan het eind van het gesprek hadden wij weer voldoende informatie verzameld over de betreffende schietvereniging en konden dan ook weer terug richting het hotel. De eigenaar had namelijk een goulash gemaakt van varkensvlees en had ons uitgenodigd om een hapje te komen eten. Om 12.30 uur zaten we in het restaurant van het gesloten hotel aan een lekkere warme hap. Al snel schoof de eigenaar zelf ook aan en werden er over en weer wat grappen gemaakt. Een hele ontspannen sfeer en dat is dan ook wel eens lekker, want meestal zitten wij met mensen in gesprek om van alles te weten te komen. Na de maaltijd hebben we natuurlijk nog gevraagd wat de kosten waren van deze maaltijd, maar zoals altijd had de man het gegaan uit vriendschap. Zal hem weer eens een flesje drank bezorgen, want daar kon ik hem nog wel een keer een plezier mee doen. Na afscheid genomen te hebben zijn we weer rustig richting Drvar gereden. Bij thuiskomst natuurlijk weer het ritueel van de middag en dat is het rapport opmaken en daarna rustig aan omkleden voor een uurtje sport. Dit keer ben ik richting het sportpark van Drvar gereden (met de auto) om daar wat conditiewerk te doen. Eerst wat rondjes gelopen en daarna wat tempowerk. Als afsluiting 25 keer de trap op en neer en stond daarna te trillen op mijn benen. Had wel weer genoeg gedaan in een uurtje tijd. Even lekker douchen en daarna aan de broodmaaltijd. Op naar de donderdag. Deze dag stond eigenlijk in het teken van een patrouille in gemeente Glamoc. Natuurlijk beginnen we de dag met een bakje koffie in één van de lokale koffiebars. We hebben een aantal vaste punten, maar dat is meer omdat de koffie daar het best is. We stellen dus af en toe wel behoorlijk wat eisen voor wat betreft de innerlijke mens. Rond 11.00 uur hadden we afgesproken met de directeur van het Rode Kruis en de directeur van de basisschool om afspraken te maken over het verzorgen van een 'mijnenpresentatie'. Eén van onze tolken was bereid om hier een presentatie over te geven aan de schoolgaande kinderen in Glamoc. Hij moest wel weten om welke groepen het ging en het aantal leerlingen. De directeur van het Rode Kruis is de contactpersoon in Glamoc voor wat betreft mijnenaangelegenheden en daarom is hij hier ook bij betrokken. Na dit korte gesprek zijn we richting één van de houtzagerijen gegaan om daar de actuele situatie te bekijken. We hadden eerder deze week al eens contact gezocht met de directeur en die gaf aan dat hij de rest van de week gewoon aanwezig zou zijn. Kortom de donderdag was een leuke dag voor een korte meeting met hem over zijn bedrijf. De meeste houtzagerijen hebben het op dit moment behoorlijk zwaar en kunnen maar moeilijk het hoofd boven water houden. Deze directeur had echter zijn zaken goed voor elkaar en had 13 medewerkers in dienst die in twee diensten draaiden. De ene dienst loopt van 07.00 - 15.00 uur en de andere van 15.00 - 23.00 uur. Hij haalde echter zijn hout niet uit de Federatie maar uit de Republiek Serpska (RS). Het schijnt namelijk dat HBS in onze regio alleen maar lengtes van 4 of 8 meter levert en de houtzagerij had behoefte aan lengtes van 5 en 6 meter. Dit had alles te maken met zijn kopers en economisch gezien was het daarom beter om het hout elders te halen. Het elders halen van hout was wel wat duurder, maar daar stond dan ook weer een goede verkoop tegenover. Het bedrijf staat er blijkbaar financieel goed voor, want de directeur heeft zelfs plannen om zijn bedrijf uit te breiden met een transport afdeling. Eigenlijk te gek voor woorden dat deze houtzagerij het hele jaar door goed draait en dat een andere houtzagerij (met 26 werknemers) helemaal niets te doen heeft. Wij zullen daar nooit de vinger achter kunnen krijgen. Het blijft overigens wel een leuk spel hoe de diverse houtzagerijen met hun zaken omgaan. Na het gesprek hebben we nog geprobeerd een foto af te leveren bij de man die ik vorige week heb gefotografeerd met zijn tractor, maar ook bij de tweede poging hebben we de man niet aangetroffen. Dan maar richting Livno (restaurant More) voor een warme maaltijd. Dit keer had ik een redelijk normale maaltijd en wel een kippepoot met wat friet. Het smaakte goed en dat voor 3,75 euro. Gezien het tijdstip hadden we na de maaltijd nog wat tijd voor een bakje koffie voordat we terug zouden rijden richting Drvar. Daarmee kwam ook een einde aan de LOT-werkzaamheden voor deze week. Morgenvroeg zal ik rond 03.00 uur in de auto zitten voor een retourtje Split om mijn teammaat weg te brengen en daarna kan ik samen met een andere collega door naar Sanski Most om daar het hele weekend in het LOT-huis te zitten voor de huisbezetting. Onze Chileense collega's die daar werken hebben zaterdag een feest in Sarajevo en ons is gevraagd zorg te dragen voor de bezetting van vrijdag tot en met zondag. Hier waren wel wat vrijwilligers uit Drvar voor, maar wij hebben aangeboden om het hele weekend voor onze rekening te nemen. Kunnen we hopelijk eindelijk weer eens snel internetten. Op naar een paar leuke dagen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten