Maandag 31 augustus en dinsdag 1 september

Maandag wederom een nieuwe werkweek. Op deze manier hebben we nog 9 weken te gaan, waarvan nog 8 werkweken. De laatste week wordt gebruikt voor de overgave/-overname.
Het afgelopen weekend was er weer één persoon teruggekeerd van verlof en het aantal mensen tijdens de ochtendbriefing stond nu weer op zes. Twee personen moesten voor een vergadering naar Banja Luka en twee moesten er thuis blijven voor de huisbezetting. Onder aan de streep bleef team Glamoc over om er op uit te gaan. Dit keer was DJ de tolk en hadden hem beloofd er een rustige dag van te maken. Eigenlijk beginnen we de week altijd lekker rustig en we zien wel wat er op ons pad gaat komen. Na een rustig rit richting Glamoc werd natuurlijk eerst even aan de innerlijke mens gedacht en werd er een bakje koffie gedronken in één van de vele koffiebars van Glamoc. De eigenaar kwam op een gegeven moment aan tafel zitten en er werd lekker gebabbeld. Daar wij nog al wat kinderen op straat zagen rondlopen hadden wij het idee dat er een happening op één van de scholen gaande zou zijn. Na de koffie zijn we dan ook even bij de scholen wezen kijken, maar helaas geen enkele activiteit in en rondom de school. DJ is een groot hondenliefhebben en wilde nog graag even kijken bij de dierenarts. Deze heeft ongeveer 10 honden in zijn bezit en zitten allemaal in hokken achter zijn huis/praktijk. Al snel kwam de dierenarts naar buiten en was behoorlijk in gesprek met DJ over alles omtrent honden. Wij hebben ze toen maar even met rust gelaten. Na bijna een half uur was het toch wel tijd om richting een restaurant te rijden voor een lekkere maaltijd. Na de maaltijd zijn we al redelijk snel richting Drvar teruggereden en moesten alleen nog iets verzinnen voor het rapport. Gelukkig hadden we nog iets op de plank liggen en hebben dat uiteindelijk maar ingeleverd. Over deze dag was eigenlijk 'nothing special to report'. Een veelgebruikte kreet in onze rapporten als we niets hebben te melden. Eigenlijk is er altijd wel iets te melden, maar ja. Dinsdag maar weer wat actiever bezig zijn in onze regio. Dair is dan ook weer van de partij dus op naar de dinsdag. Tijdens de ochtendbriefing werden we teruggekoppeld over de vergadering die gehouden was op maandag in Banja Luka. Er was voor ons niet zo heel veel nieuws, maar iedereen kon er eventueel zijn voordeel mee doen. Voor de dinsdag hadden wij wederom een patrouille op het programma. Wij vertelden Dair dat het voor hem de eerste werkdag was en daarom rekening met hem hadden gehouden door niet te veel activiteiten te plannen. Had wel uitgedacht om weer eens een village assessment te maken van een dorpje tegen het centrum van Glamoc. Zo gezegd, zo gedaan. Rond 10.00 uur stonden we al met een oud vrouwtje te praten in het dorpje Glavice. Voor de oorlog woonden er ongeveer 20 families in dit dorp en de vrouw had met haar man ongeveer 9 panden in het dorpje. Nu woonden er nog 5 mensen in redelijk opgeknapte huizen. Het huis van de man en vrouw was opgeknapt door hun zoon die inmiddels al heel wat jaren in Australië woont. Op dit moment hadden zo nog 15 schapen en dat waren er destijds over de 500. Vervoermiddelen hadden ze op dit moment ook niet meer. Ze wilden eigenlijk maar één ding en dat verhuizen naar Banja Luka. De ziektekostenverzekering hadden ze daar al lopen en voor medische hulp moesten ze daar dan ook naar toe. Als ze naar het ziekenhuis in Glamoc wilden moesten ze betalen. Dit omdat de verzekering in Banja Luka liep. Vreemde wereld. Aan het eind van het gesprek wenste de vrouw ons het allerbeste voor de toekomst en wij haar natuurlijk ook. Of ze ooit zullen verhuizen naar Banja Luka betwijfel ik, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Na het gesprek zijn we richting het centrum gereden voor een bakje koffie. 's Ochtends hadden we overigens nog geprobeerd om een gesprek te plannen met de baas van het Rode Kruis. Hij had namelijk gehoord dat de UNHCR renovatieprojecten wilde opstarten in Glamoc en wij wilden wel eens weten wat daar de status van was. Echter door familie omstandigheden was de man verhinderd en we zullen het dus op een ander tijdstip weer eens moeten proberen. Niet getreurd want we hadden natuurlijk al genoeg informatie voor een rapport. Na de koffie zijn we dan ook richting Livno gereden om daar eens een broodjeszaak uit te proberen. Van onze tolk (die toch al heel wat jaren in het gebied rondzwierf) hadden wij gehoord dat daar wel hele lekkere sanwiches werden gemaakt. En ik moet heel eerlijk zeggen hij heeft niet gelogen en had met die ene sandwich genoeg voor de rest van de dag. Na de lunch hebben we nog gezellig op een terras gezeten en genoten van het 'uitzicht'. Het weer was goed en dan heeft een ieder denk ik wel beeld bij het woord 'uitzicht'. Aan al het leuke komt natuurlijk weer een eind en het werd tijd voor de terugreis naar Drvar. Bij thuiskomst snel het rapport uitgewerkt en de werkdag zat er weer op. 's Avonds maar weer gesport, want sinds maandagochtend hadden we geen internet meer. De afgelopen maanden was onze rekening gigantisch hoog en er werd dan ook besloten om een nieuw contract af te sluiten. Op maandagochtend werden we al snel afgesloten, maar opnieuw aansluiten was nog wel een probleem. Op maandag en dinsdag was er al veel over en weer gebeld, maar een nieuwe aansluiting was ook op dinsdag nog niet gerealiseerd. Dan kom je er wel achter dat we toch redelijk verwend zijn. Kortom het was een rustige avond die ik veelal lezend heb doorgebracht. Bijna halverwege de week.