Vrijdag 11, zaterdag 12 en zondag 13 september

Vrijdagmorgen en de week zat er al bijna weer op. Heb af en toe het idee dat we dagen overslaan zo snel gaat de tijd, maar vandaag eerst weer een gewone werkdag. Deze dag stonden er een tweetal meetings op het programma. De eerste was met de CPA-coördinator in het gemeentehuis. Hij is de man die verantwoordelijk is voor de veiligheid van de inwoners van Glamoc en het gesprek van deze dag stond in het teken van mijnen. Toen wij zijn kantoor binnenkwamen hingen er al drie behoorlijke kaarten aan de wand met daarop allerlei rode, groene en blauwe markeringen. De kleuren geven aan of er nog mijnen liggen, al geruimd zijn of dat er nog risico gebieden zijn. Op dit moment worden er nog steeds clusterbommen geruimd in het plaatsje Busija (net naast het centrum van Glamoc). Ze zijn hier al dik een jaar bezig met het ruimen en inmiddels hebben ze al zo'n 26.000m2 'schoongemaakt'. Het project is ooit gestart met zo'n 5000m2 en hebben nu al vier keer een uitbreiding aangevraagd, omdat ze toch nog steeds clusterbommen vinden op de rand van iedere uitbreiding. Ze gaan net zo lang door tot ze weinig tot niets meer zullen vinden. Als dit project afgerond is zullen ze richting het zuiden van de gemeente Glamoc gaan. Rond Vidimlije liggen nog ontzettende veel 'mijnen' die een risico vormen voor de mensen en de verbouw van aardappelen en groente. Ons werd ook verteld dat dit criteria zijn waarop een prioriteit wordt gebaseerd. Op het moment dat er een risico is voor de veiligheid van de mens krijgt het gebied een hogere prioriteit. Daarnaast wordt er ook nog gekeken hoe het gebied wordt gebruikt. Veel mensen verbouwen aardappelen en groente om te kunnen overleven en daar wordt dan ook nog rekening mee gehouden voor het bepalen van de prioriteit. Verder zijn er in de gemeente Glamoc nog meer gebieden die bemijnd zijn, maar geen risico vormen voor de veiligheid van de burgers en deze gebieden zullen hopelijk ooit nog wel eens geruimd gaan worden, maar dan moet het echt veel beter gaan met dit land dan tot nu toe het geval is. Na het gesprek met de CPA-coördinator zijn we richting het politiebureau gereden, omdat we nog een meeting zouden hebben met de commandant van politie. Hij had namelijk een nieuw plan gemaakt voor de inzamelingsactie van wapens en munitie. Iedere maand gaat de politie al richting de diverse dorpjes om mensen de mogelijkheid te geven hun 'illegale' wapens, zonder sancties, in te leveren. De komende maanden hebben ze een herfstactie en gaan dan iedere week naar een bepaald gebied voor een inzameling. De commandant is positief over deze actie, want er waren inmiddels al wat mensen die spullen wilden inleveren. Of er daadwerkelijk zo veel zal worden opgehaald betwijfel ik, want van voorgaande acties weet ik dat er niets werd opgehaald. Nadat het inzamelingsplan in ontvangst werd genomen werd er nog even gesproken over de wet- en regelgeving omtrent de jacht- en schietclubs. In iedere provincie (cantons) wordt er blijkbaar anders omgesprongen met deze wet- en regelgeving en wij wilden wel eens weten hoe het in de gemeente Glamoc geregeld was. Dit kunnen we weer gebruiken als achtergrondinformatie voor eventuele vervolggesprekken over deze vereniging/clubs. De commandant kon ons toch aardig wat bruikbare informatie geven over de actuele situatie in Glamoc. Aangezien aan alle verhalen die wij horen ook een andere kant zit moeten wij natuurlijk bij de verenigingen in Glamoc het een en ander gaan verifiëren, zodat wij ons een goed beeld kunnen vormen van deze situatie. Rond de klok van 13.00 uur was het voor ons weer eens tijd om op te stappen en te zorgen voor een warme maaltijd. Dit keer zijn we linksaf geslagen richting Livno en hebben daar lekker gegeten en waren we klaar voor de terugreis naar Drvar. Bij thuiskomst de twee rapporten uitgewerkt en daarna was het wachten op de SNR (Senior National Representative). Dit is de hoogste Nederlandse officier in dit land en verantwoordelijk voor alle Nederlandse militairen in Bosnië. Hij komt eens in de zoveel maanden langs alle Nederlandse LOT-huizen om met de mensen te praten over allerlei zaken. Nadat de SNR was aangekomen in Drvar hebben wij eerst koffie met elkaar gedronken met natuurlijk een lekkere taart (van Biljana). Daarna werd het tijd voor een maaltijd bij Madera. Tijdens de maaltijd werden er grappen gemaakt, maar werd er ook over serieuze zaken gesproken. Wij wilden natuurlijk ook wel eens weten hoe de toekomst van deze missie er uit zou gaan zien. Er zijn al een hoop plannen uitgewerkt, maar wat het uiteindelijk zal gaan worden horen we pas in november a.s. Ik zal dat niet meer meemaken, want dan zit ik al weer lekker thuis op de bank met vrouw en kinderen. Na het eten werden we nog even verrast met de post vanuit Nederland. De mannen hadden vanuit Sarajevo de post alvast meegenomen, zodat we niet hoefden te wachten tot dinsdag. Wat mij inmiddels wel is opgevallen dat alle post voor mij in schoenendozen wordt verstuurd. Krijg hiermee het vermoeden dat ik bij thuiskomst in Nederland zal struikelen over alle nieuwe schoenen die in huis staan. Bonnie zal dit natuurlijk gewoon ontkennen, maar dat zullen we op 30 oktober a.s. wel zien. De zaterdagochtendbriefing werd dit keer ook door de SNR bijgewoond en we konden de laatste vragen toen nog stellen, want hij zou na de briefing weer richting Sarajevo vertrekken. Ik heb nog een tijdje met hem zitten praten over de actuele situatie in Glamoc en rond 09.00 uur zijn de mannen uiteindelijk weer vertrokken voor een reis van dik 5 uur. Na het vertrek ben ik mij wat gaan verdiepen in het aantal houtzagerijen in Glamoc. Er staan er nog aardig wat op onze lijst en wil deze stuk voor stuk eens gaan bezoeken. Ten eerste om te zien of ze nog wel bestaan en ten tweede om te zien wat de huidige situatie van het bedrijf is. Er zijn namelijk nog al wat problemen in de houtindustrie en wil dus graag weten hoe de huidige houtzagerijen er op dit moment voor staan. Deze informatie is dan weer bruikbaar voor een meeting met HBS (staatsbosbeheer). De rest van de zaterdag was het redelijk rustig in het huis en ben nog even lekker wezen sporten in het 'krachthonk'. Op naar de zondag. De zondag was wederom een dag met lekker uitslapen. Rond de klok van 11.00 uur was ik voldoende uitgerust en ben langzaam m'n bed uitgekropen. Na het ontbijt heb ik nog even contact gehad met het thuisfront. Hoorde van Bonnie dat de kledingactie tot nu toe al een behoorlijk resultaat heeft opgeleverd. Bij elkaar hebben de mensen tussen de 25 en 30 zakken kleding bij Bonnie ingeleverd. Namens mij alvast heel veel dank voor jullie bijdrage. De organisatie 'Zending over Grenzen' zal nu zorgdragen voor het ophalen van deze zakken en het transport richting Bosnië is vooralsnog gepland op 7 oktober a.s. Voor het eind van mijn uitzending zullen de goederen dan nog in Glamoc worden afgeleverd en zal natuurlijk via mijn webblog hier verslag van doen. Op naar een nieuwe week.