Vrijdag de laatste volledige werkdag van weer een week in Drvar. Voor deze dag hadden wij een patrouille op het programma en wel over een MNTF route Rat (Multi National Task Force route Rat). Deze route is in de SFOR (Stabilisation Force, 1996 - 2004) tijd gebruikt als een officiële route en wordt nu alleen maar gebruikt als route voor het afvoeren van boomstammen voor de houtzagerijen. Met een normale auto is deze weg ook niet begaanbaar en we hadden deze ochtend dan ook gewisseld van voertuig, want een Touareg op hele slechte bergwegen is geen optie. Voor vertrek stonden we
nog even in de tuin te genieten van een bakje koffie toen er een behoorlijke naaktslak voorbij kroop. De slak had al aardig wat sporen achter gelaten op het houtwerk en kroop rustig verder door de tuin. Natuurlijk moest er nog een foto van worden gemaakt, want zulke jongens kom je in Nederland niet zo snel tegen. Rond 09.00 uur was het voor ons tijd om maar eens op te stappen voor een rustige dag in ons werkgebied. Voordat wij route Rat op zijn gereden zijn we nog even bij een familie in Rore geweest. Mensen van de vorige lichting hebben in hun tijd wat kleding bij deze familie afgegeven en hierdoor hebben wij ook nog steeds contact met hen. De man was helaas niet thuis en derhalve afgesproken dat we volgende week nog eens terug zouden komen om eventueel wat te komen drinken. Op deze manier houden we natuurlijk ook goede contacten met de bewoners in de dorpen. Er zat voor ons dan niets anders op dan te beginnen aan de route door de bergen. Eerst nog even langs de controlepost voordat we daadwerkelijk de bergen in konden. Bij iedere loggingroute staat een bemande controlepost die toeziet op illegale afvoer van hout. Kentekens worden geregistreerd en de papieren gecontroleerd. Daar wij 'freedom of movement' hebben kunnen wij over het algemeen gewoon doorrijden, maar af en toe willen ze weten wat wij gaan doen en wordt de naam van de chauffeur geregistreerd. De mensen doen ook gewoon hun werk en daar dienen wij ons natuurlijk ook zo veel mogelijk aan te houden. De weg omhoog is niet zo heel breed en je moet dan ook goed in de gaten houden waar je eventueel een mogelijkheid hebt om uit te wijken voor tegemoetkomende vrachtwagens. Wij kwamen geen verkeer tegen en konden dus rustig onze route rijden. Op een gegeven moment kwamen we toch oog in oog te staan met de koplampen van een vrachtwagen die boomstammen aan het laden was. Voor ons zat er niets anders op dan een plek te zoeken waar we de auto konden parkeren en te wachten totdat de man klaar was met het laden. Voor ons mooi de mogelijkheid om een gesprek te voeren met de mensen die aan het werk waren. Al gauw waren we in gesprek met een inspecteur van HBS (staatsbosbeheer) over de algemene gang van zaken bij het houtkappen. De houtzagerijen krijgen gebieden in het bos toegewezen waar hun hout wordt gekapt. Het kappen kan gebeuren door mensen van de houtzagerij of door mensen van HBS. Voordat de boom wordt gekapt wordt de kwaliteit bepaald door een inspecteur van HBS. Tevens wordt deze kwalificatie aangebracht op de boom. Op het
moment dat de bomen gekapt zijn worden deze door grote machines (zie foto) naar een verzamelplaats gebracht. Op deze verzamelplaats is dan ook weer een inspecteur aanwezig die kwalificatielabels aanbrengt op de bomen voordat ze worden geladen. Als een vrachtwagen begint met het laden van de stammen houdt de inspecteur een lijst bij van wat er wordt geladen. Hiermee maakt hij eigenlijk een soort van vrachtbrief op voor de chauffeur en wordt tegelijkertijd bijgehouden wat er allemaal wordt afgevoerd richting de houtzagerij(en). Kortom een aardig logistiek proces en toch ook weer leuk om te weten hoe het proces 'houtkappen' in elkaar steekt. Nadat de vrachtwagen zijn weg had vervolgd konden wij verder op onze route. Daar wij op een splitsing de verkeerde afslag hadden genomen kwamen wij uiteindelijk op een doodlopende weg uit. Ook een volgende afslag liep dood terwijl onze kaart aangaf dat het een binnendoor route zou moeten zijn naar de hoofdroute Rat. Dan maar een paar boomstammetjes in de achterbak gooien, zodat we weer wat hout hadden voor ons dagelijks kampvuur in de tuin. Op de weg terug naar de hoofdroute hadden we besloten om dezelfde route terug te rijden naar Drvar, want we kregen inmiddels toch wel trek in een warme hap. Het was bijna 13.30 uur toen we in het hotel in Drvar aankwamen voor de warme maaltijd. Als we route Rat helemaal hadden afgereden dan hadden we dit tijdstip zeker niet gered. Goede keuze om dezelfde weg terug te nemen. Na de maaltijd zijn we rustig terug gereden naar het LOT-huis en na het opmaken van het rapport en de evaluatie er van zat de dag er al weer op. 's Avonds hebben we nog lang rond het kampvuur gezeten en genoten van de lange zomerse avond. De zaterdagochtend is voor ons eigenlijk een waardeloze ochtend. Het onderhoud en wassen van de auto neemt ongeveer een half uurtje in beslag en dan zit het er voor ons weer op. Daar ons gebied te ver weg ligt hoeven wij geen patrouille te rijden op zaterdagochtend. Eigenlijk hangen we maar een beetje rond totdat het 12.00 uur is. Pas dan start voor ons het weekend. Twee man zijn op dit moment op verlof en twee man hadden plannen om richting de Kroatische kust te rijden en daar het weekend door te brengen. Een lekker rustig weekend voor de overgebleven vier man, waaronder mijn persoon. John had wel zin om een stukje te gaan fietsen en vroeg mij of ik zin had om met hem mee te gaan. Rond 13.00 uur zijn we vertrokken voor een rit van zo'n 35 kilometer in bergachtig gebied. De beentjes moesten wel even wennen aan het klimmen, maar moet zeggen dat ik toch aardig de trappertjes rond kon krijgen. Onderweg kwamen we tot de conclusie dat het te warm was om bergop te fietsen, maar we lieten ons niet kennen. Om 14.30 uur werden we thuis hartelijk ontvangen door de achter gebleven collega's. Er werd ons een lekker bakje fruit en koude cola geserveerd en dat was een lekkere afkoeling naar een flinke inspanning. Verder was het een rustige zaterdag zo met z'n vieren en hebben 's avonds onder het genot van een biertje nog lang genoten rond het kampvuur. Na middernacht kroop een ieder in zijn mandje voor de nachtrust. Zondag weer lekker uitslapen en zien wat de dag dan weer zal brengen.
nog even in de tuin te genieten van een bakje koffie toen er een behoorlijke naaktslak voorbij kroop. De slak had al aardig wat sporen achter gelaten op het houtwerk en kroop rustig verder door de tuin. Natuurlijk moest er nog een foto van worden gemaakt, want zulke jongens kom je in Nederland niet zo snel tegen. Rond 09.00 uur was het voor ons tijd om maar eens op te stappen voor een rustige dag in ons werkgebied. Voordat wij route Rat op zijn gereden zijn we nog even bij een familie in Rore geweest. Mensen van de vorige lichting hebben in hun tijd wat kleding bij deze familie afgegeven en hierdoor hebben wij ook nog steeds contact met hen. De man was helaas niet thuis en derhalve afgesproken dat we volgende week nog eens terug zouden komen om eventueel wat te komen drinken. Op deze manier houden we natuurlijk ook goede contacten met de bewoners in de dorpen. Er zat voor ons dan niets anders op dan te beginnen aan de route door de bergen. Eerst nog even langs de controlepost voordat we daadwerkelijk de bergen in konden. Bij iedere loggingroute staat een bemande controlepost die toeziet op illegale afvoer van hout. Kentekens worden geregistreerd en de papieren gecontroleerd. Daar wij 'freedom of movement' hebben kunnen wij over het algemeen gewoon doorrijden, maar af en toe willen ze weten wat wij gaan doen en wordt de naam van de chauffeur geregistreerd. De mensen doen ook gewoon hun werk en daar dienen wij ons natuurlijk ook zo veel mogelijk aan te houden. De weg omhoog is niet zo heel breed en je moet dan ook goed in de gaten houden waar je eventueel een mogelijkheid hebt om uit te wijken voor tegemoetkomende vrachtwagens. Wij kwamen geen verkeer tegen en konden dus rustig onze route rijden. Op een gegeven moment kwamen we toch oog in oog te staan met de koplampen van een vrachtwagen die boomstammen aan het laden was. Voor ons zat er niets anders op dan een plek te zoeken waar we de auto konden parkeren en te wachten totdat de man klaar was met het laden. Voor ons mooi de mogelijkheid om een gesprek te voeren met de mensen die aan het werk waren. Al gauw waren we in gesprek met een inspecteur van HBS (staatsbosbeheer) over de algemene gang van zaken bij het houtkappen. De houtzagerijen krijgen gebieden in het bos toegewezen waar hun hout wordt gekapt. Het kappen kan gebeuren door mensen van de houtzagerij of door mensen van HBS. Voordat de boom wordt gekapt wordt de kwaliteit bepaald door een inspecteur van HBS. Tevens wordt deze kwalificatie aangebracht op de boom. Op het
moment dat de bomen gekapt zijn worden deze door grote machines (zie foto) naar een verzamelplaats gebracht. Op deze verzamelplaats is dan ook weer een inspecteur aanwezig die kwalificatielabels aanbrengt op de bomen voordat ze worden geladen. Als een vrachtwagen begint met het laden van de stammen houdt de inspecteur een lijst bij van wat er wordt geladen. Hiermee maakt hij eigenlijk een soort van vrachtbrief op voor de chauffeur en wordt tegelijkertijd bijgehouden wat er allemaal wordt afgevoerd richting de houtzagerij(en). Kortom een aardig logistiek proces en toch ook weer leuk om te weten hoe het proces 'houtkappen' in elkaar steekt. Nadat de vrachtwagen zijn weg had vervolgd konden wij verder op onze route. Daar wij op een splitsing de verkeerde afslag hadden genomen kwamen wij uiteindelijk op een doodlopende weg uit. Ook een volgende afslag liep dood terwijl onze kaart aangaf dat het een binnendoor route zou moeten zijn naar de hoofdroute Rat. Dan maar een paar boomstammetjes in de achterbak gooien, zodat we weer wat hout hadden voor ons dagelijks kampvuur in de tuin. Op de weg terug naar de hoofdroute hadden we besloten om dezelfde route terug te rijden naar Drvar, want we kregen inmiddels toch wel trek in een warme hap. Het was bijna 13.30 uur toen we in het hotel in Drvar aankwamen voor de warme maaltijd. Als we route Rat helemaal hadden afgereden dan hadden we dit tijdstip zeker niet gered. Goede keuze om dezelfde weg terug te nemen. Na de maaltijd zijn we rustig terug gereden naar het LOT-huis en na het opmaken van het rapport en de evaluatie er van zat de dag er al weer op. 's Avonds hebben we nog lang rond het kampvuur gezeten en genoten van de lange zomerse avond. De zaterdagochtend is voor ons eigenlijk een waardeloze ochtend. Het onderhoud en wassen van de auto neemt ongeveer een half uurtje in beslag en dan zit het er voor ons weer op. Daar ons gebied te ver weg ligt hoeven wij geen patrouille te rijden op zaterdagochtend. Eigenlijk hangen we maar een beetje rond totdat het 12.00 uur is. Pas dan start voor ons het weekend. Twee man zijn op dit moment op verlof en twee man hadden plannen om richting de Kroatische kust te rijden en daar het weekend door te brengen. Een lekker rustig weekend voor de overgebleven vier man, waaronder mijn persoon. John had wel zin om een stukje te gaan fietsen en vroeg mij of ik zin had om met hem mee te gaan. Rond 13.00 uur zijn we vertrokken voor een rit van zo'n 35 kilometer in bergachtig gebied. De beentjes moesten wel even wennen aan het klimmen, maar moet zeggen dat ik toch aardig de trappertjes rond kon krijgen. Onderweg kwamen we tot de conclusie dat het te warm was om bergop te fietsen, maar we lieten ons niet kennen. Om 14.30 uur werden we thuis hartelijk ontvangen door de achter gebleven collega's. Er werd ons een lekker bakje fruit en koude cola geserveerd en dat was een lekkere afkoeling naar een flinke inspanning. Verder was het een rustige zaterdag zo met z'n vieren en hebben 's avonds onder het genot van een biertje nog lang genoten rond het kampvuur. Na middernacht kroop een ieder in zijn mandje voor de nachtrust. Zondag weer lekker uitslapen en zien wat de dag dan weer zal brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten