Donderdag 27 en vrijdag 28 augustus

Met het aanbreken van de donderdag kwam het weekend toch al weer snel in zicht. De ochtend was weer hetzelfde ritueel en begint al een aardige sleur te worden. Bedje uit, tandjes poetsen, ontbijt met koffie en daarna om 08.00 uur de briefing. Deze ochtend weinig punten van de commandant en binnen een paar minuten was de briefing eigenlijk al weer achter de rug. Daarna weer rustig aan klaar maken voor de rit richting Glamoc en de meeting die we om 11.00 uur op de agenda hadden staan. Vandaag zouden we een gesprek hebben met de NGO 'Center for Local Government' in Glamoc. Wij hadden totaal geen gegevens in onze database en moesten dus eigenlijk eerst maar eens te weten komen wat het voor organisatie zou zijn en wat hun dagelijkse werkzaamheden zijn in onze regio. Rond de klok van 09.00 uur zijn we in de auto gestapt voor de rit richting Glamoc. Het is net of met de dag de stofwolk achter onze auto groter en groter wordt. Een beetje regen zou eigenlijk geen kwaad kunnen, want ik heb het sterke gevoel dat alle filters in de auto inmiddels vol zand en stof zitten. Onderweg naar Glamoc geen spannende dingen meegemaakt en de rit verliep normaal tot net voor het centrum van Glamoc. Toen we van Bull de weg richting de stad op draaiden zagen we grote rookpluimen opstijgen. Bij het zien van de rook wisten wij eigenlijk al snel dat er wederom een berg afval in de brand moest staan. Het is hier normaal dat het afval illegaal wordt gestort en daarna gewoon in de brand wordt gestoken. Hier kijkt niemand er meer van op, maar wij nog steeds wel. We hebben nog even staan kijken en hoorden af en toe wat lichte knallen. Wil denk ik niet weten wat er allemaal stond te branden en we zijn uiteindelijk maar doorgereden voor een bakje koffie in één van de koffiebarretjes. Om 11.00 uur stonden we voor de deur van onze afspraak. We werden netjes ontvangen door de twee medewerkers van de organisatie. Het was al een flink aantal maanden geleden dat ze met Eufor hadden gesproken. Voor ons een mooi aanknopingspunt om navraag te doen over hun organisatie. Beide medewerkers proberen mensen die in het verleden gevlucht zijn richting de Scandinavische landen terug te halen richting Glamoc. Hun hoofdkwartier zit overigens in Stockholm en dat verklaart denk ik wel genoeg. Ze proberen zoveel mogelijk informatie op het internet te zetten voor wat betreft renovatieprojecten om zo ook de stad weer een beetje te promoten en daarmee mensen nieuwsgierig te maken om eventueel de stap terug te nemen. Daarnaast proberen ze ook activiteiten te organiseren met de inwoners en de eventuele gasten tijdens de vakantieperiodes. De laatste tijd schijnen veel mensen het kantoor te bezoeken en misschien wel om de reden dat ze hier meer informatie krijgen dan in het gemeentehuis. Tot eind vorig jaar kreeg deze organisatie ook een aardige financiële steun vanuit de gemeente. Echter eind vorig jaar is er een nieuwe burgermeester aangesteld en ineens werd de financiële kraan dichtgedraaid. Volgens de medewerkers van de NGO is het een politieke kwestie en voor ons weer een punt voor overleg met de 'baas' van Glamoc. Na zo'n uurtje hadden wij voldoende informatie over de organisatie en alles wat er om heen hing en werd het voor ons tijd om ons gezicht weer te laten zien in het centrum van Glamoc. Het is al een stuk rustiger geworden in de straten van Glamoc, want de vakanties zijn bijna afgelopen en de toeristen zijn weer vertrokken. Na een kleine patrouille werd het tijd voor een warme maaltijd in Restaurant Bacchus in Livno. Een heerlijke kipfilet met spek, rijst en salade en een bakje koffie na. Je knalt aardig uit elkaar als je dit eenmaal achter de kiezen hebt. Bij terugkomst in het huis begint eigenlijk de sleur weer, want dan is het natuurlijk weer tijd voor het dagelijkse rapport en de evaluatie met de commandant. De donderdag zit er al weer op en nog één dag te gaan en het is al weer weekend. De vrijdagochtend was vrij rustig, want er waren inmiddels weer twee man met verlof en er bleven tijdens de briefing nog vijf personen over. Voor vandaag stond er een patrouille op het programma met een 'nieuwe' tolk. Jelena van het team Bosansko Grahovo zou vandaag met ons mee op patrouille en voor haar hadden we een bezoek aan de houtzagerij in petto. Een aantal weken terug waren we al op gesprek geweest bij Finvest (houtzagerij in Drvar en Glamoc) en hadden gevraagd om een rondleiding in de houtzagerij. Voor vandaag stond deze dan ook op het programma. Daar de afspraak pas om 11.30 uur stond hebben we eerst nog even gezellig wat zitten drinken. Na de koffie ben ik nog even in de 'gaarkeuken' (public kitchen) van Glamoc geweest. Voor de mensen hier ben ik een kleding inzamelingsactie begonnen. De mensen die hier komen hebben weinig tot geen geld en krijgen hier dan te eten. Ook de kleding van de mensen is zeer bedroevend en met de komst van de winter (meestel zeer streng) is goede en warme kleding van belang. De keuken wordt gesponserd door de organisatie 'Mission Without Borders', maar ook door de Nederlandse organisatie 'Zending over Grenzen' (http://www.zendingovergrenzen.nl/waar/hulp-in/bosnie). Ik heb dan ook contact gelegd met deze organisatie in Nederland en zij zijn bereid om mij te ondersteunen (middels transport) om kleding in te zamelen voor deze hulpbehoevende mensen. Zelfs hun communicatie afdeling heeft interesse in mijn verhaal en willen op zeer korte termijn een en ander op hun website vermelden. Dus mocht je nog bruikbare kleding willen weggooien laat het dan even weten. Ik heb er namelijk een hele goede bestemming voor. Maar verder met de orde van de dag. Om 11.30 uur werden we bij de poort van de Finvest houtzagerij ontvangen door de directeur voor de rondleiding. Het hele proces werd in een uur van achter tot voor (op het terrein) uitgelegd. Heb een heel goed beeld hoe het proces in elkaar steekt en één ding is wel duidelijk geworden dat er voor hen eigenlijk geen afval is. Ze gebruiken letterlijk iedere milimeter in het proces. Zelfs het zaagsel wordt gebruikt om warmte en stoom op te wekken voor verwarming en delen van het zaagproces. We mochten echter niet filmen, want daar hebben ze strikte regels voor afgesproken. We konden wel via het hoofdkantoor in Drvar het verzoek indienen en mogelijk dat we dan groen licht zouden kunnen krijgen voor het filmen. Dan maar zoveel mogelijk opslaan in je eigen bovenkamer. Een boeiend bedrijf en had niet verwacht dat er op deze manier werd gewerkt. We zullen eens kijken hoe de andere houtzagerijen georganiseerd zijn, want Finvest is wel de grootste in de regio en heeft de meeste financiën. Na de rondleiding was ook zo'n beetje een eind gekomen aan onze werkweek. Na de maaltijd, het rapport en de evaluatie zat de werkdag er op. Nadat alle rapporten waren aangeboden op het hoofdkwartier in Banja Luka zijn we met z'n allen richting de keuken gegaan voor een overheerlijke appeltaart. Biljana (onze schat van een huisvrouw) had een lekkere taart gebakken en die moest natuurlijk worden geproefd. Een goede vulling voor de maag en kan daarmee eigenlijk het avondeten wel overslaan. Op naar het weekend.