Dinsdag 25 en woensdag 26 augustus

Dinsdagochtend was ik al om 06.00 uur wakker en had dus nog wel even. Rond 06.45 uur vond ik het wel leuk geweest en ben me lekker gaan opfrissen voor weer een nieuwe werkdag. Ontbijt, koffie en om 08.00 uur de gebruikelijke briefing van de commandant. Deze dag hadden wij wederom een patrouilledag in onze Area of Activity (AOA). Onderweg van Drvar naar Glamoc hebben we veel kleine dorpjes bezocht om te zien hoe de situatie daar was. Uiteindelijk kwamen we na veel slechte weggetjes aan in het dorp Perduhovo. Bij eens huis, waar een wat oudere vrouw buiten stond, zijn we gestopt om met haar een praatje te maken. Deze informatie konden we dan ook weer gebruiken om een goede weergave te geven van dit betreffende dorp. Na een tijdje met de vrouw te hebben gesproken kwam haar man ook nog even polshoogte nemen wat hetgeen er buiten gebeurde. Al snel deed de man ook zijn zegje en het resulteerde in een uitnodiging om binnen wat te drinken. Buiten vonden de man en vrouw het te warm en daarom de vraag of we binnen wilden zitten. In de hal was het echter nog warmer dan buiten. In de huiskamer/keuken was het gelukkig iets frisser en daar werd ons eerst wat te drinken aangeboden. De vrouw was ondertussen met heet water en gemalen koffie bezig om een Bosnisch bakje koffie te zetten. Als de koffie in het kopje is geschonken moet je het eerst even laten staan, zodat de prut lekker naar de bodem kan zakken. Daarna moet je rustig de koffie drinken, want anders heb je de inhoud van een koffiefilter in je mond hangen. Edwin weet inmiddels dat dit niet zo heel erg lekker is en hij wist op een nette manier de prut terug te werken in zijn kopje. Altijd leuk als dit bij een ander gebeurd. Ook was in de tussentijd de sterke drank al uit de kast gehaald en dat moest natuurlijk ook worden geprobeerd. Dit keer was ik de chauffeur en heb netjes geweigerd, want we hadden nog wel een hele werkdag voor de boeg. In het dorpje stonden overigens zo'n 11 huizen, waarvan er 9 opgeknapt waren. Ik moet zeggen dat het huis van deze mensen er toch goed uitzag ondanks het feit dat de man liep te zeuren over de renovatie. Heb in onze regio huizen gezien die er toch behoorlijk slechter bij staan, maar ja sommige mensen zijn misschien nooit tevreden. De bewoners waren wel heel erg vriendelijk en op het eind van het gesprek heb ik nog aangeboden om af te wassen, maar dat zou de vrouw zelf wel doen. Na afscheid genomen te hebben zijn we richting het centrum van Glamoc gereden om onze aanwezigheid maar weer eens te laten zien. Het was overigens van korte duur, want we wilden nog even langs de Audi en VW dealer in Livno voor het repareren van onze verlichting. In beide koplampen zijn er wat lampjes stuk en bij onze auto is het helaas niet mogelijk om even snel een paar lampjes te vervangen. Na de warme hap zijn we richting de dealer gereden, maar hier betekent dat toch heel iets anders. We kwamen uit bij een woonhuis met een garage en op de garage konden we een Audi label waarnemen. De garage stond open, maar de rest was afgesloten en dus zonder nieuwe lampjes terug naar Drvar. De lampen worden nu op donderdag in Banja Luka vervangen en hebben dan hopelijk weer een boordcomputer zonder foutmeldingen. Thuis hebben we het rapport en village assessment uitgewerkt en de dag zat er weer op. We zitten al bijna op de helft van de week. Iedere ochtend, na het ontbijt, kijk ik meestal alle ontvangen media stukken en terugkoppelingen van het hoofdkwartier even door om te zien wat daar allemaal in staat. Deze ochtend stond in de Bosnia Daily (krant in Bosnië) dat de hoge commisaris van de UNHCR (Antonio Guterres) vandaag een bezoek zou brengen aan Glamoc. Doel van het bezoek was om de situatie te bekijken met betrekking tot de terugkeer van gevluchte inwoners en hoe deze op dit moment behuisd zijn. Wij hadden echter een afspraak met de burgermeester en hadden het vermoeden dat deze dan wel een gecanceld kon worden. Om 09.00 uur Marija maar even laten bellen voor wat betreft onze afspraak. We kregen al snel te horen dat meeting helaas niet door kon gaan wegens het hoge bezoek in Glamoc. Voor ons zat er dan ook niets anders op dan maar zien wat er op pad zou komen. Natuurlijk probeerden we nog wel even een glimp op te vangen van de UNHCR afvaardiging. De rit van Drvar naar Glamoc ging vrij vlot, want er was weinig (eigenlijk geen) verkeer op Bull. Tijdens de koffie in het hotel hebben we nog even kort gesproken met de eigenaar en wederom wat afspraken gemaakt over een lekkere maaltijd voor volgende week. Na de koffie zijn we naar het gemeentehuis gelopen om nog een meeting te kunnen krijgen met de financiële man in het gemeentehuis. We probeerden al dagen contact te krijgen met deze man, maar helaas. Vandaag hadden we meer geluk en hebben inmiddels een afspraak gemaakt voor volgende week. Af en toe is het beter om het gemeentehuis binnenste buiten te keren en dan komt de man of vrouw vanzelf te voorschijn. Daarna hadden Edwin en ik besloten om lopend naar het politiebureau te gaan. We kregen Marija echter niet zo gek, want ze had natuurlijk geen wandelschoenen aan. Zij is met de auto gegaan en wij te voet. Er was vorige week een vechtpartij geweest en dit was voor de gemeenteraad blijkbaar een reden om een gemeenteraadsvergadering in te lassen. De man die wat klappen had gehad is inspecteur bij staatsbosbeheer en tevens lid van een politieke partij. Dit was blijkbaar ook één van de redenen om er een vergadering voor te beleggen. Er is overigens nog al wat kritiek op het optreden van politie en de politie daarentegen heeft het aan de stok met het gemeentebestuur over de regels. De politie wist ons te vertellen dat er sprake was van een 'probleem' met betrekking tot het legaal of illegaal houtkappen. Voor ons was daar de kous wel mee af en zijn richting de auto gelopen. We waren nog maar net weggereden bij het politiebureau of de weg werd geblokkeerd door een politiewagen. Ben naar de agent gelopen en die vertelde mij dat het te maken had met het bezoek van de UNHCR en ze inmiddels onderweg waren naar een volgend appartementcomplex een eindje verderop. Nieuwsgierig als we zijn hebben de auto gekeerd en zijn via een andere weg weer het centrum ingereden. We troffen wederom een afgesloten weg aan en hebben de auto langs de weg geparkeerd om een kijkje te gaan nemen. De hoge commisaris van de UNHCR liep net naar binnen met een aantal mensen. Konden dus nog net een glimp van de man opvangen. Na zo'n kwartier kwam hij weer naar buiten en vertrok weer als een speer het dorp uit. Een kort maar krachtig bezoek met een hoop circus er om heen. Maak je overigens ook niet elke dag mee in de anders altijd zo rustige Glamoc. Persoonlijk vind ik het goed dat op het niveau van de UNHCR aandacht wordt besteed aan bijvoorbeeld de situatie in Glamoc. Hiermee wordt wel bevestigd dat er in de regio toch nog een hoop mis is met betrekking tot de vluchtelingen. Hopelijk zal het in de toekomst z'n vruchten afwerpen, maar dat zal nog de nodige tijd in beslag gaan nemen. Nadat de rook was opgetrokken zijn we richting Livno gereden voor de warme maaltijd en daarna nog even naar onze LOT-collega's aldaar om wat post af te geven. Rond 16.00 uur waren de rapporten klaar en heb ik mezelf weer in de sportkleding gehesen voor een rondje hardlopen. Weer een dag in het pittoreske Glamoc.