Woensdag 30 september en donderdag 1 oktober

Woensdagmorgen weer als gewoonlijk om 08.00 uur de briefing van de commandant. Na de ochtendbriefing eerst nog een bakkie en rond 09.00 uur weer in de auto richting Glamoc om daar onze tijd te volbrengen met een patrouille. Vandaag weer een dag zonder al te veel gekke dingen op het programma. We hebben de ochtend veelal doorgebracht met het bezoeken van enkele kleinere dorpjes rond Glamoc. Enkele moeilijk begaanbare wegen uitgeprobeerd en hier en daar nog een praatje gemaakt met de inwoners. Dit zijn vaak oudere mensen die vaak even komen kijken wat die EUFOR auto moet in hun dorp. Hier lok je dan ook weer de mensen mee naar buiten en dat geeft je de mogelijkheid om met deze mensen even in gesprek te gaan over van alles en nog wat. De mensen zijn hier over het algemeen heel erg vriendelijk en je hebt dan ook snel een leuk gesprek en word je uitgenodigd voor de koffie. Na deze drukke ochtend vond ik het wel tijd voor een pizza en kreeg bijna een familiepizza geserveerd. Zonder al te veel moeite werd deze grote jongen naar binnen gewerkt en kon daarna uitbuiken in de auto. Deze maaltijd dwong mij wel om 's avonds te gaan sporten. Heb dan ook bijna 1,5 uur op de fiets gezeten en aan de rekstok gehangen. Gaf weer een voldaan gevoel na een dag hard werken. Op naar de donderdag. Voor de donderdag hadden wij een meeting op het programma met de directeur van de lagere school in Glamoc. Tussen 10.00 - 10.30 uur hadden ze pauze en na die tijd waren we van harte welkom. Dan eerst maar even weer wat rondneuzen in Glamoc en op zoek naar enkele kleine houtzagerijen. We hebben er heel wat op papier staan, maar of ze nog daadwerkelijk bestaan is bij sommigen de vraag. Onderweg hebben we toch weer een paar kleinere houtzagerijen gevonden en daar kunnen we binnenkort eens langs voor een afspraak. Na deze zoektocht werd het zo langzamerhand tijd voor een bakje koffie en we waren de auto nog niet uit of de eigenaar van één van de koffiebarretjes had de koffie al voor ons klaar staan. We werden dus warm onthaald. Tijdens de koffie kwamen er nog een aantal Spaanse EUFOR collega's Glamoc binnenrijden en hebben nog even kort met ze gesproken. Kwam tot de conclusie dat wij Nederlanders toch beter Engels spreken dan de rest van onze EUFOR collega's in dit land. Met handen en voeten kom je overigens ook wel een heel eind. Na de koffie zijn we naar de school gereden voor onze afspraak. De directeur was echter verhinderd, maar had iemand van het secretariaat de opdracht gegeven om ons te ontvangen en te woord te staan. We hadden al aangegeven waarvoor we kwamen en de voorbereidingen waren dan ook al gedaan door de directeur. Onze vragen hadden betrekking op het aantal leerlingen, onderwijzers, ouderraad en infrastructuur. De man die ons te woord stond kon al onze vragen beantwoorden en de dank ging dan ook uit naar de directeur. Na deze meeting zijn we nog even langs de commandant van politie gereden om navraag te doen over wat lopende zaken. Aan het eind van het gesprek gaf hij aan dat er een grote brand woedde aan het begin van Bull. Er zouden ook nog wat mensen rondlopen en hij was net zelf even wezen kijken. Ook wij zijn even richting het dorp gereden om de situatie te bekijken en daar waar nodig ondersteuning te bieden. De rook was al van ver te zien en in het dorp aangekomen stond er al een groot gebied in de brand. Wij hebben enkele huizen bezocht om te zien of er nog mensen aanwezig waren en zijn daarna de mensen gaan helpen om de brand enigszins onder controle te krijgen. In Glamoc hebben ze geen brandweer, maar wel een aantal wagens met een watertank erop die ingezet worden voor brandbestrijding. Het is allemaal wat primitief, maar toch ook nog wel effectief. Het duurt allemaal wat langer dan normaal. Na dik twee uur konden we tevreden om ons heen kijken, want met een man of zes hadden we toch een huis weten te redden van de vuurhaard. Als dank werd ons nog wat te drinken aangeboden en daarna was het tijd om terug te rijden naar Drvar. Onderweg kregen wij een steeds beter beeld wat voor schade het vuur al had aangericht. Er zijn heel wat vierkante kilometers gras, bomen, schuurtjes en hekwerken verloren gegaan en het vuur was nog niet gedoofd. Morgen zullen we wel zien wat de totale schade zal zijn. Bij thuiskomst bleek dat onze commandant een lekkere maaltijd klaargemaakt. Dat kwam mooi uit, want wij hadden door alle hectiek nog niet gegeten. Kijken wat de vrijdag gaat brengen.