Maandag 29 juni t/m donderdag 2 juli.

Iedere militair die in Bosnië op uitzending gaat dient verplicht een nieuwkomers training te volgen op Camp Butmir in Sarajevo. Normaal gesproken wordt deze training in de eerste maand gevolgd, maar voor ons werd de eerste gecanceld en was de eerstvolgende voor ons pas op dinsdag 30 juni en woensdag 1 juli. Aangezien de reis van Drvar naar Sarajevo zo'n 5 uur in beslag zou nemen hadden wij besloten om reeds op maandag richting Sarajevo te vertrekken en daar de nacht in een hotel door te brengen. We hadden voor een hotel gekozen, omdat onze eerste overnachting in Sarajevo (op Camp Butmir) op een grote teleurstelling is uitgelopen. De faciliteiten waren niet om over naar huis te schrijven. Deze keer wilden wij dan ook een beter onderkomen. Hotel Hollywood in Sarajevo was voor ons de beste oplossing. De kosten voor één overnachting waren 35 euro voor een zeer luxe kamer inclusief ontbijt. Op maandagochtend zijn Arno en ik rond 10.30 uur vertrokken voor de rit naar Sarajevo. John en Jorit hadden eerst nog andere verplichtingen in Banja Luka en zouden van daaruit meerijden naar Sarajevo. Wij moesten eerst nog langs een Budget bedrijf op de route naar Sarajevo om daar één van onze auto's te laten repareren. Voor de verdere rit zouden we dan een vervangende auto meekrijgen, zodat wij in ieder geval vervoer zouden hebben voor de komende dagen. Na het omruilen van de auto's was het nog zo'n 45 minuten naar het hotel. Rond 17.00 uur waren we uiteindelijk op de plaats van bestemming. Een mooi hotel aan de rand van het centrum. Na het opruimen van onze spullen en een eerste inspectie van de kamer zijn Arno en ik wat gaan eten in het hotel. We hadden al meerdere pogingen ondernomen om in contact te komen met John en Jorit maar helaas. Daar het weer behoorlijk goed was zijn we nog even naar het centrum van Sarajevo gereden om daar nog wat te gaan drinken op één van de terrasjes. Sarajevo is overigens een hele gezellige stad met veel winkels en terrasjes. Weer een reden om Bonnie niet uit te nodigen in dit fantastische land, want je toelages kun je hier wel kwijt. Aan het eind van de avond hebben we samen met John nog wat biertjes gedronken op het terras bij het hotel en rond 24.00 uur vonden wij het wel goed voor de maandag. Op dinsdagmorgen zouden we om 08.00 uur vertrekken richting Butmir en voor vertrek konden we nog ontbijten in het hotel. Na een rit van zo'n 15 minuten kwamen we aan op Camp Butmir en kon het feest voor de komende 2 dagen beginnen. De nieuwkomers training bestaat uit ongeveer 20 powerpoint presentaties. Deze presentaties worden verzorgd door mensen die werkzaam zijn op Butmir en hebben veelal ook betrekking op het reilen en zeilen op dit kamp. Wat mag wel en wat mag niet op het kamp. Zie het maar als de huisregels van vakantiepark Butmir. De eerste dag had voor ons dan ook weinig tot geen toegevoegde waarde en we waren ook behoorlijk af aan het eind van deze dag. Bij terugkomst in het hotel hebben we ons omgekleed en zijn daarna weer richting het centrum van Sarajevo gereden om daar wat te gaan eten. Na het eten hebben we nog gedronken op een terras en zijn daarna terug gegaan naar het hotel. In het hotel hebben we nog heel even gebruik gemaakt van de barfaciliteiten en zijn daarna lekker gaan slapen. Op woensdag begonnen de presentaties weer om 09.00 uur. De groep was inmiddels al stukken kleinere geworden, doordat er al wat mensen hadden afgehaakt. Voor ons was het ochtendprogramma redelijk interessant, omdat het betrekking had op ons werk hier in Bosnië. Echter na 12.00 uur was voor ons de lol er ook een beetje af. Aan het eind van zo'n dag neem je weinig tot niets meer op en dan speelt ook nog eens mee dat de helft van de presentatoren amper of slecht Engels spreekt. Wat ook opviel was dat de meesten gewoon achter het bureau werden weggehaald met de opdracht dat ze een presentatie moesten geven. Professioneel bedrijf. Wij hadden voor de woensdagmiddag gelukkig een goed excuus om eerder te mogen vertrekken. Onze auto was namelijk weer klaar en die moest voor 17.00 uur worden opgehaald, want anders kwamen we voor de dichte deur. Rond 16.00 uur stonden we bij Budget voor de deur en na het ruilen van de auto zijn we begonnen aan de rit terug richting Drvar. Onderweg wilden we nog wel even stoppen bij de FIS in Vitez, om daar wat rond te kijken. De FIS is een heel groot warenhuis, waar je echt van alles kunt kopen. Je kunt dit vergelijken met de Champion in Frankrijk en daar zijn nog al wat mensen gek op. Na een kwartier hadden wij het wel weer gezien en zijn na een bakje koffie verder gereden. Onderweg zijn we nog een aantal keren gestopt voor een peukie, wat eten en om de beentjes te strekken. Uiteindelijk was het ruim na 22.00 uur voordat we de hekken van huize Drvar binnen reden. Na een kleine terugkoppeling met onze commandant zijn we richting onze kamers gegaan. Op mijn bureau lagen weer een hoop postpakketten vanuit Nederland. Kaarten, brieven, lectuur en etenswaren. Te veel om op te noemen en heb op deze manier ook geen gebrek aan aandacht. Zelfs mijn manager kwam met een 'handgeschreven' brief en daarbij wat lectuur. Zal de lectuur proberen te slijten bij de burgermeester of de politiecommandant. Mocht dat lukken zal ik zeker een mooie foto laten maken door mijn teammaat of de tolk. Na het lezen van de kaarten en de brieven ben ik in mijn bed gekropen voor een welverdiende nachtrust. Op naar de donderdag.
De donderdag was namelijk weer gewoon een productiedag als geen ander. Voor deze dag had mijn teammaat een gesprek gepland met de nieuwe directeur van HBS (staatsbosbeheer). Onderweg naar Glamoc werden mijn oogleden steeds zwaarder en had moeite om mijn ogen open te houden. De voorgaande drie dagen begonnen zijn tol te eisen. Moest tijdens het gesprek met de directeur ook de nodige moeite doen om scherp te blijven. Het gesprek verliep echter heel sociaal, omdat dit voor ons de eerste keer was dat wij met de man in gesprek waren. Tijdens zo'n eerste gesprek proberen we namelijk wat meer te weten te komen over de man of vrouw aan de andere kant van de tafel. Een volgende meeting kan dan worden gebruikt om wat dieper op de materie in te gaan. Aan het eind van het gesprek werden wij nog uitgenodigd om een keer te komen kijken bij het kappen van bomen en daarbij de nodige uitleg te krijgen. Voorstel van de directeur was wel om dat wat later in de maand te doen, want het regent hier al dagen en de voorspellingen zijn ook niet veel beter. De wegen in de bergen zijn op dit moment slecht begaanbaar en ook voor het personeel is het geen pretje. Dan hebben wij daar natuurlijk al helemaal niets te zoeken. We hebben de uitnodiging aangenomen en gaan over twee weken contact leggen met de directeur voor een afspraak. Verder hebben wij deze dag niet al te veel meer gedaan, omdat mijn teammaat nog wat andere zaken te doen had. Hij gaat namelijk over een aantal dagen terug naar Nederland, omdat zijn uitzending er op zit. We zullen zien wat de vrijdag gaat brengen.