Dinsdag 7 en woensdag 8 juli.

De dinsdag was eigenlijk de laatste dag van de HOTO (hand over take over) en was bedoeld om de nieuwe mensen wederom vol te stoppen met informatie over het gebied. Voor deze dag had ik een Village Assessment gepland van een hamlet ver van de bewoonde wereld. Wilde dit keer wel eens het uiterste punt van het gebied op gaan zoeken, maar eerst natuurlijk nog wel de ochtendbriefing. Deze briefing werd dit keer voor het eerst door Gerard (nieuwe commandant) voorgezeten. Kon aan hem merken dat het allemaal nog wel moest wennen, maar dat is ook niet zo vreemd. Wij waren natuurlijk Marc gewend en die was kort, krachtig en duidelijk in zijn briefing. Moeten natuurlijk iedereen de kans geven om aan de nieuwe rol te wennen. Na de ochtendbriefing moesten wij eerst nog even langs de garage, want er waren wat problemen met de verlichting. In onze linker koplamp hadden inmiddels twee lampen het begeven en de boordcomputer bleef maar de melding geven 'please check lights'. Ik had dit weekend al geprobeerd één van de lampen te verwisselen, maar dan moest ik behoorlijk handig zijn. Althans dat gaf de beschrijving aan. Dan maar even navragen bij onze lokale garagehouder. Hij had echter de lampen niet op voorraad en het was waarschijnlijk ook niet mogelijk om deze lampen in Drvar aan te schaffen. Daarbij kwam ook nog eens dat het verwisselen wel wat tijd in beslag zou gaan nemen. Heb in overleg met de tolk besloten om deze lampen te laten verwisselen bij Budget in Banja Luka. De auto gaat volgende week toch die kant op en dat is dan een mooi moment om ze te laten verwisselen. Na het bezoekje bij de garage zijn wij op pad gegaan richting Glamoc. Voordat we richting de hamlet Pribelja zouden gaan natuurlijk eerst even een lekker bakje koffie in het altijd gezellige Glamoc. Onderweg hebben we nog een oud mannetje opgepikt die aan de weg stond te liften. Hij wilde graag met ons meerijden naar Glamoc en hij vertelde ons dat er een soort van feestdag in Glamoc zou zijn. Het was dan ook drukker dan normaal op de diverse terrasjes. Na de koffie zijn we richting de hamlet Pribelja gereden. Het was een weg die in het begin redelijk begaanbaar was, maar al snel stukken minder werd. Er zaten veel gaten in de weg en er lagen op sommige plekken een hoop stenen. We hadden zo'n 15 kilometer gereden voordat we uiteindelijk bij de hamlet aankwamen. In de hamlet stonden zo'n 50 huizen en er waren er maar 2 opgeknapt en bewoond. Bij één van deze huizen kwamen we een oude vrouw tegen die haar was aan het doen was. Ze stond wel open voor een paar vragen. Wij hebben haar om informatie gevraagd over de algemene situatie in de hamlet. De mensen hebben geen electriciteit, geen stromend water en geen vaste telefoonaansluiting. Eigenlijk hebben ze heel weinig en is het moeilijk om te overleven. Voor het transport naar het centrum van Glamoc maken ze gebruik van een auto of een tractor. Een hele trieste bedoeling en eigenlijk snap je niet waarom mensen terugkeren naar zo'n hamlet. Juist voor deze mensen is het misschien goed om wat extra kleding in te zamelen, want op zo'n 1300 meter hoogte kan het 's winters toch heel erg koud zijn. Aan het eind van het gesprek hebben wij, gezien hun leefomstandigheden, onze overlevingspakketten (voeding) aan haar gegeven en daarna werd ons nog wat te drinken aangeboden. We zaten dus rond 11.30 uur al aan de raki. Dat spul reinigt je lichaam goed, want het alcoholpercentage zit rond de 60%. Onze tolk kon de verleiding wel weerstaan en hij werd gebombardeerd tot BOB. Gezien het tijdstip hadden we besloten om in Glamoc wat te eten en daarna door te rijden naar Livno om Marija (één van onze tolken) op te halen. Livno hebben we niet gehaald, want wij hadden wederom het geluk van een lekke band. Dit keer hadden we wel de nodige hulpmiddelen om terug te kunnen keren naar Glamoc. Daar werd onze band gerepareerd door een bandenspecialist. Marija kon gelukkig een lift krijgen naar Glamoc en zij is uiteindelijk met ons mee gereden naar Drvar. Was wederom een fantastische dag. De woensdag was voor ons een dag zonder al te veel inspanningen. De dag was bedoeld om samen met de nieuwe mensen van Eufor 10A even de huishoudelijke regels door te nemen en de nieuwe commandant de gelegenheid te geven om zijn visie met ons door te nemen voor de komende vier maanden. Daarna was een ieder vrij in het doen en laten. Echter de weersomstandigheden waren niet zo goed om eens lekker buiten te gaan spelen. De regen kwam weer met bakken uit de lucht en het onweerde flink. Het water spoelde binnen 10 minuten over het terrein aan de voorkant van het huis. Het water liep niet alleen over het terrein, maar ook langs de kozijnen het huis binnen. Het huis is dus niet waterdicht. Dit weer had ook effect op het electriciteitsnet, want op een gegeven moment viel de stroom ook nog eens uit. Normaal gesproken wordt dit opgevangen door de aggregaat, maar die stond helaas niet in de automatische stand. Hij moest dus handmatig worden opgestart en het was dus even gezellig donker in ons onderkomen. De aggregaat heeft ongeveer een uur moeten draaien, voordat we weer gebruik konden maken van het reguliere electriciteitsnet. Tim (nieuwe collega van de marine) heeft iets met water en dijken, want hij was behoorlijk in de weer met een hamer, schep en sneeuwschuiver. Hij had een paar mooie geulen en dijken gebouwd op het voorterrein om het water af te laten voeren. Wat hij niet wist is dat het water hier zo weer weg is, maar het is toch mooi om te zien dat iemand water zo boeiend vindt. Hopelijk wordt het weer de komende tijd wat beter, want ik ben helemaal klaar met dit weertype en velen met mij. Hieronder een klein filmpje van het fantastische weer in Drvar. Het is hier echt afzien.