Op maandag en dinsdag ben ik met het oude team en een tolk op pad geweest naar Glamoc. Dit is de omgeving waar ik de komende maanden in zal verblijven. De rit er naar toe ging over verharde - en onverharde wegen. En dan te beseffen dat wij in Nederland zeuren over een scheur(tje) in het wegdek. De mensen hier hebben dan pas klagen. Op maandag duurde de rit iets meer dan een uur en zijn daarna gelijk een klein stukje door de omgeving gereden om een indruk te krijgen van de actuele situatie. Daarna hebben we in een restaurant een kop koffie gedronken en kon mijn voorganger nog even afscheid nemen van de directeur van het Rode Kruis. Ik ben toen samen met mijn teamgenoot nog een stuk wezen rijden in de omgeving. Je ziet hier de vele contrasten van het land. Het is eigenlijk niet voor te stellen dat mensen op deze manier moeten leven. De mensen blijven overigens wel heel vriendelijk tegenover Eufor en ze zijn ook nog steeds blij dat wij er zijn. Na een warme maaltijd zijn we uiteindelijk weer richting Drvar gegaan. Dit was een rit door bergachtig gebied en dan ben je zo weer 1,5 uur onderweg. Dit was overigens mijn eerste rit en dat vergt nog al wat van je lichamelijke gesteldheid. Vind het rijden overigens geen probleem, want we zitter er aardig luxe bij. Op dinsdag zijn we wederom richting Glamoc gegaan, maar dan naar de afgelegen dorpjes. In veel van deze dorpjes wonen weinig tot geen mensen. De wegen er naar toe zitten vol met gaten en zijn door de regen slecht begaanbaar. Aan het eind van zo'n dag ziet de auto er dan ook niet meer uit. Zo rond 15.30 uur waren we weer terug in Drvar en heb dan mooi even tijd om uit te puffen achter mijn laptop.
